Duvarlar sağır etmiş kulaklarımızı

Camlar mil çekmiş gözlerimize

Kafesteyiz sanki

Hareket ediyoruz ama uçamıyoruz artık

Zannedelim diye örülmüş camlar

Zann ediyoruz..

Gerçek değil bu

Oyalamak için kurulmuş sahneler

Oyalanıyoruz..

Umut mu?

Onu da yok edip alışmayı koymuşlar yerine

Alışıyoruz..

Çığlıklar içimizden taşmıyor

Göz yaşları akmıyor artık

Bak! Sesi geliyor kuşların

Deliyor önündeki duvarı

Sen de del çık karanlığından

Yıksın gür çığlıkların duvarları

Ve dön özüne, kanat çırp özgürlüğe