Her bir insan endam ediyor gölgesi ile
İçinde fırtınaların birbiri ile yarış ettiği
Sakinliğinin başkaları tarafından övüldüğünde
Ne kadar tanıyor insan kendini hele
Sokaklar ve ben fluluğun içnde yol alıyoruz
Dört duvar içindeki bedenim kıvranırken
Zihnim en uç sorgulamalara gebe
Ne kadar tanıyor insan kendini hele
Ne çok beklentilerimiz var gelmeyen ve gelmeyecek
Bir umuda olta atmış geleceğimiz bilinmeyene
Avunuyor ve avutuyoruz yarınları çoğu kere
Ne kadar tanıyor insan kendini hele
Türkülerin içine attım varlığımı öylece
Söylendim söylendim dinledim kelimelerin içinde
Geldim gittim bilinene ve bilinmeyene
Ne kadar tanıyor insan kendini hele
Aşikâr olacak bütün meraklar sonunda
Ve insan tüm iddaalarından vazgeçecek
Hikâyesi en gerçekliği ile önüne serildiğinde
Ne kadar tanıyor insan kendini hele
